ແບ້ / Goat

ພະຍາດ ແລະ ວິທີປ້ອງກັນ

ພະຍາດ	ສາເຫດ	ອາການ	ການປ້ອງກັນ	ການປີ່ນປົວ
ແມ່ທ້ອງກົມ	ຈາກພະຍາດຮີມອນຄຸດ	ຈ່ອຍຜອມ, ຂົນແຫ້ງ, ຂີ້ເຈັບທ້ອງ, ເລືອດຈາງ ແລະ ຕາຍ	- ໃຊ້ລະບົບໝູນວຽນທົ່ງຫຍ້າ - ລ່າມແບ້ບໍ່ໃຫ້ຊໍ້າບ່ອນເກົ່າ -ຂ້າແມ່ທ້ອງທຸກ 3 ເດືອນ - ຫຼີກເວັນທົ່ງຫຍ້າທີ່ປຽກຊຸ່ມ	- ຂ້າແມ່ທ້ອງດ້ວຍອັນເບັນດາໂຊນ, ລິວາມີໂຊນ ຫຼື ໄອເວີເມັກຕິນ - ຈັດການທົ່ງຫຍ້າບໍ່ປ່ອຍເຂົ້າຫາກິນຢູ່ບ່ອນເກົ່າ
ແມ່ທ້ອງແປ	ພະຍາດໂມນີເຊຍ	ຈ່ອຍຜອມ, ຂົນແຫ້ງ, ຂີ້ເຈັບທ້ອງ, ທ້ອງຂີ້ໂພ່ນ, ຫຼັງກົ່ງ, ອາດພົບເຫັນປົ່ນນໍາຂີ້ແບ້ ແລະ ມັກເກີດກັບແບ້ອາຍຸຕໍ່າກວ່າ 6 ເດືອນ	- ກຳຈັດກາຝາກພາຍນອກຄື: ເຫົາ, ໝັດ, ເຊິ່ງເປັນໂຕນຳພາພະຍາດນີ້, ຂ້າແມ່ທ້ອງທຸກ 2 ເດືອນ	- ຂ້າແມ່ທ້ອງດ້ວຍດັນເບັນດາໂຊນ, ໂຢມີຊານ ຫຼື ແມນໂຊນິນ - ຈັດການທົ່ງຫຍ້າບໍ່ໃຫ້ສັດໄປກິນບ່ອນເກົ່າ - ຂ້າເຫົາ ຫຼື ໝັດເປັນປະຈຳ
ທ້ອງບິດ	ຈາກເຊື້ອໂປຣໂຕຊົວໃນລຳໄສ້	ຂີ້ແຫຼວມີມູກປົນເລືອດ, ຈ່ອຍຜອມ, ຫຼັງໂຄງແຕ່ບໍ່ເຖິງຕາຍ	- ບໍ່ໃຫ້ທົ່ງຫຍ້າປຽກຊຸ່ມ - ໝູນວຽນທົ່ງຫຍ້າ - ໃຊ້ຢາແກ້ທ້ອງບິດເປັນປະຈຳ	- ໃຊ້ຢາ (ທັນທາບ) ເພື່ອໃສ່ປາກ ຫຼື ໃຫ້ກິນ
ເຫັບ	ເປັນແມງໄມ້ດູດເລືອດ	ຈ່ອຍຜອມ, ຂົນແຫ້ງ, ເຫງົາຊືມ	- ຢ່າໃຫ້ທົ່ງຫຍ້າທີ່ປຽກຊຸ່ມ - ໝູນວຽນທົ່ງຫຍ້າ - ບໍ່ລ່າມຊໍ້າບ່ອນເກົ່າ - ອາບນ້ຳຢາເປັນປະຈຳ	ອາບນ້ຳຢາປະຈຳ 3 ເດືອນຄື: ອາຊຸນໂຕ, ເນກູວອນ
ທ້ອງເບັງ	ເກີດຈາກມີແກັດສ໌ໃນກະເພາະອາຫານ ຫຼາຍເກີນໄປ	ສ້ວງເບື້ອງຊ້າຍໂພງຂຶ້ນ	- ບໍ່ໃຫ້ກິນພືດຕະກຸນຖົ່ວທີ່ມີຄວາມຊຸມຫຼາຍ - ຫຼີກເວັ້ນບໍ່ໃຫ້ກິນພືດເປັນພິດເຊັ່ນ: ໃບມັນຕົ້ນດິບ	- ຖ້າທ້ອງໄຂ່ຫຼາຍຢ່າໃຫ້ນອນຕະແຄງເບື້ອງຊ້າຍ - ກະຕຸ້ນໃຫ້ແບ້ຢືນ, ຍ່າງ - ເຈາະສ້ວງເບື້ອງຊ້າຍດ້ວຍເຂັມ ຫຼື ຂອງແຫຼມເພື່ອໃຫ້ແກັສອອກ.
ຂາດແຮ່ທາດ	ແຮ່ທາດບໍ່ພຽງພໍໂດຍສະເພາະການຊີ ແລະ ຟົດສະຟໍ	ຂາຫຼັງອ່ອນ, ຄໍງ່ຽງ, ຍ່າງເປັນວົງ ອ້ອມໄປມາລົ້ມລົງນອນຕະແຄງ	- ໃຫ້ແບ້ເລັຍແຮ່ທາງເປັນປະຈໍາ - ໃຫ້ອາຫານຂຸ້ນທີ່ມີແຮ່ທາດປະສົມຢູ່ເສີມ	-ສັກຢາເຊັ່ນ: ຄາໂຕຄານຟອດເປັນຕົ້ນ - ແຂວນກ້ອນແຮ່ທາດໃຫ້ກິນຕະຫຼອດເວລາ - ປະສົມແຮ່ທາດລົງໃນອາຫານຂຸ້ນ
ປາກເປື່ອຍ	ເຊື້ອໄວຣັດ	ເກີດເປັນຕຸ່ມຂຶ້ນຕາມປາກ ແລະ ດັງ	- ຖ້າແບ້ມີອາການດັ່ງກ່າວຄວນແຍກໄວ້ັຕ່າງຫາກ - ກໍາຈັດແມງເພາະພັນເຊັ່ນ: ແມງມີ່, ແມງວັນ, ເຊິ່ງເປັນຕົວນໍາເຊື້ອ	-ໃຊ້ຢາສີມ່ວງ ຫຼື ສານລະລາຍ 5% ທາເປັນປະຈໍາມື້ລະ 2 ເທື່ອຈົນກວ່າຈະເຊົາ - ກໍາຈັດແມງໄມ້ - ແຍກແບ້ເຈັບອອກຈາກກຸ່ມ.
ປອດບວມ	ເຊື້ອແບກທີເລຍ	ດັງແຫ້ງ, ໄຂ້, ຂົນຟູຂື້ນ, ເຫງົາຊືມ, ເບື່ອອາຫານ, ຫາຍໃຈຫອບ, ມີຂີ້ມູກຂຸ້ນ, ໄອ ຫຼື ຈາມເລື້ອຍໆ	ປັບປຸງຄອກໃຫ້ອົບອຸ່ນ ຢ່າໃຫ້ລົມພັດ, ຝົນສາດໂດຍສະເພາະແບ້ອາຍຸ 1 ຫາ 6 ເດືອນ	ໃຊ້ຢາປະຕິຊີວະນະຕິດຕໍ່ກັນ 3 ມື້ເຊັ່ນ: ໄທໂລຊິນ, ກໍແລມເຟ, ນິໂກນເຕຕະຊີກີຼນ, ໃຫ້ອາຫານເສີມເພື່ອສຸຂະພາບແຂງແຮງ
ເຕົ້ານົມອັກເສບ	ເຊື້ອແບກເທີເຣຍ	ເຕົ້ານົມ ແລະ ຫົວນົມອັບເສບ, ຮ້ອນ, ແດງ, ເຈັບ, ນົມຈະເປັນກ້ອນເໝັນ	- ຮັກສາຄວາມສະອາດຄອກ, ອຸປະກອນໃນການບິບນົມ ແລະ ມືຜູ້ຮີດນົມຕ້ອງສະອາດ - ທຳລາຍແຫຼ່ງເພາະພັນແມງວັນ	ສັກຢາປະຕິດຊີວະນະເປນີສະເຕັບໂຕມາຊິນ ຕິດຕໍ່ກັນກັນ 3 ວັນ. - ຖ້າເປັນໜັກຫຼາຍກໍ່ສີດເຂົ້າຮູນົມໂລດ - ຮັກສາຄວາມສະອາດ ແລະ ອຸປະກອນຕ່າງໆໃຫ້ສະອາດ
ປາກເປື່ອຍລົງເລັບ	ເຊື້ອໄວຣັດ	ເປັນຕຸ່ມຕາມປາກ, ເອີ້ນອິີກຢ່າງໜື່ງວ່າເຈັບຕີນ, ນໍ້າລາຍໄຫຼ. ອາການເຫັນຈະແຈ້ງຄືກັບງົວ ແລະ ຄວາຍ	- ສັກຢາວັກຊິນປ້ອງກັນ, ປາກເປື່ອຍທຸກໆ 6 ເດືອນ - ດູແລຮັກສາສຸດຂະພາບສັດໃຫ້ດີ	- ໃຫ້ຢາສີມ່ວງທາມືລະເທື່ອ - ແຍກແບ້ເຈັບອອກຈາກກຸ່ມ - ສັກຢາປ້ອງກັນທຸກໆ 6 ເດືອນ
ເຕົ້າໂຮມເລືອດ	ເຊື້ອແບກເທີເຮຍ	ມີໄຂ້ສູງ, ເຫງົາຊືມ, ເບື່ອອາຫານ, ຫາຍໃຈຫອບຄໍ ແລະ ຄາງບວມ, ອາດຈະມີອາການຮ້າຍແຮງກວ່າປອດປວມ ແລະ ເປັນພະຍາດຕິດຕໍ່ໄວຣັດດ້ວຍ	- ສັກຢາວັກຊິນເຕົ້າໂຮມເລືອດທຸກໆ 6 ເດືອນ - ຮັກສາອະນາໄມ ແລະ ໃຫ້ຄວາມອົບອຸ່ນ	- ແຍກແບ້ເຈັບໄວ້ຕ່າງຫາກ - ສັກຢາປະຕິຊີວະນະຕິດຕໍ່ກັນ 3 ມື້ເຊັ່ນ: ໄທໂລຊິນ ຫຼື ເປນີຊີລີນ - ສັກຢາປ້ອງກັນທຸກໆ 6 ເດືອນ

ການປະກອບສ່ວນ