ເສົາຫຼາ / Saola

      ເປັນສັດລ້ຽງລູກດ້ວຍນໍ້ານົມທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່ ຖືກຂະໜານນາມໃຫ້ເປັນ “ຢູນິຄອນແຫ່ງເຂດອາຊີ” (Asian Unicorn), ຄວາມສູງຈາກພື້ນດິນເຖິງບ່າໄຫຼ່ປະມານ 84 ຊັງຕີແມັດ ແລະ ມີນ້ຳໜັກປະມານ 80-100 ກິໂລ. ປັດຈຸບັນຖືກຈັດເປັນສັດທີ່ຖືກຄຸກຄາມ ຫຼື ໃກ້ຈະສູນພັນ ທັງເປັນສັດປ່າບັນຊີ I ຫຼື ປະເພດຫວງຫ້າມອີກດ້ວຍ. ເສົາຫຼາ-Saola: ເປັນສັດປ່າມີລັກສະນະຄ້າຍຄືກັບກວາງ, ມີເຂົາທີ່ຍາວ ແລະ ເປັນສັດຕະກຸນດຽວກັນ ກັບຈໍາພວກງົວປ່າ,ເຊິ່ງຖືກຄົ້ນພົບຄັ້ງທໍາອິດໃນປີ 1992 ໂດຍທ່ານ John MacKinnon ທີ່ເຂດປ່າສະຫງວນ Vu Quang ຂອງປະເທດຫວຽດນາມ. ລັກສະນະພິເສດຂອງ ເສົາຫຼາ-Saola: ມີຂົນສີນໍ້າຕານເຂັ້ມ, ມີລາຍສີຂາວຢູ່ບໍລິເວນໜ້າ, ມີເຂົາທີ່ຍາວ, ໂຄ້ງ ແລະ ແຫຼມຄົມ (ອາດຍາວເຖິງ 50 ຊັງຕີແມັດ), ມີຕ່ອມກ້ອງຕາຂະໜາດໃຫຍ່ (ໃຊ້ສຳລັບປ່ອຍສານເຄມີທີ່ສາມາດສື່ສານກັບໂຕແມ່ໄດ້), ຫາງຍາວປະມານ 30 ຊັງຕີແມັດ. ເສົາຫຼາຈັດເປັນສັດສະເພາະຖິ່ນທີ່ພົບໄດ້ສະເພາະປ່າແຖບຊາຍແດນລາວ-ຫວຽດນາມ.

      International Union for Conservation of Nature (IUCN) ໄດ້ປະເມີນສະຖານະພາບຂອງຈໍານວນປະຊາກອນ ເສົາຫຼາ-Saola ໄວ້ຄື: ໃນປັດຈຸບັນປະຊາກອນເສົາຫຼາມີໜ້ອຍກວ່າ 750 ໂຕໃນທົ່ວໂລກ ແລະ ໃນທຸກໆ 10 ປີ ສັດຊະນິດນີ້ອາດຈະຫຼຸດລົງເຖິງ 80% ແລະ ຄາດການວ່າຈະສູນພັນໄປທັງໝົດໃນປີ 2050.

      ສາເຫດ: ຕົ້ນຕໍໃນການສູນພັນຂອງສັດຊະນິດນີ້ຄື: ບໍ່ສາມາດປັບຕົວຕໍ່ສະພາບແວດລ້ອມທີ່ມີພື້ນທີ່ປ່າຫຼຸດລົງໄດ້, ສັດຊະນິດນີ້ຕົກເປັນເຫຍື່ອກັບດັກທີ່ຖືກວາງໄວ້ຈໍານວນຢ່າງຫຼາຍພາຍໃນປ່າທີ່ປະຊາຊົນວາງໄວ້ເພື່ອລ່າກວາງ ແລະ ໝູປ່ານັ້ນ. ນອກນັ້ນ ເສົາຫຼາ-Saola ຍັງຖືກລ່າເພື່ອເອົາອະໄວຍະວະພາຍໃນໄປນໍາໃຊ້ເປັນຢາພື້ນເມືອງຕາມຄວາມເຊື່ອແບບດັ່ງເດີມ, ສາເຫດເຫຼົ່ານີ້ລ້ວນແຕ່ສົ່ງຜົນເຮັດໃຫ້ປະຊາກອນ ເສົາຫຼາ-Saola ຫຼຸດລົງໃນແຕ່ລະປີ.