ອາຫານ:
    ຍອດອ່ອນ: ສາມາດນຳມາກິນເປັນຜັກໄດ້ ແຕ່ຕ້ອງນຳມາຕົ້ມໃຫ້ສຸກກ່ອນ.
    ໝາກອ່ອນ: ຮັບປະທານສົດ, ຕົ້ມ, ລວກ ຫຼື ເຜົາໄຟໃຊ້ເປັນຜັກກິນກັບແຈ່ວ.
ສັບພະຄຸນ:
    ຮາກ: ແກ້ອາການເລືອດອອກຮູທະວານໜັກ, ແກ້ໄອ, ຂັບເສມຫະ, ແກ້ຫອບຫືດ, ຊ່ວຍຂັບປັດສະວະ, ແກ້ໄຂ້ສັນນິບາດ, ຊ່ວຍບຳລຸງທາດ, ແກ້ນ້ຳລາຍໜຽວ, ຂາດນ້ຳ, ເຮັດໃຫ້ເກີດລູກງ່າຍ ແລະ ແກ້ພະຍາດວັນນະໂລກ.
    ລຳຕົ້ນ: ແກ້ອາການທ້ອງອືດໃນຂະນະຖືພາ, ແກ້ໄອ, ຂັບເສມຫະ, ແກ້ນ້ຳລາຍໜຽວ, ຊ່ວຍບັນເທົາອາການໄຂ້ ແລະ ຊ່ວຍຂັບປັດສະວະ.
    ໃບ: ຊ່ວຍບຳລຸງທາດ, ແກ້ໄອ ແລະ ແກ້ນ້ຳລາຍໜຽວ.
    ໝາກສຸກ: ແກ້ໄອ, ຂັບເສມຫະ, ຂັບປັດສະວະ, ຮັກສາພະຍາດເບົາຫວານ, ບຳລຸງນ້ຳບີ, ແກ້ນ້ຳລາຍໜຽວ, ບຳລຸງເລືອດ ແລະ ແກ້ອາການເລືອດອອກບໍລິເວນທະວານ.
    ທັງຕົ້ນ: ຊ່ວຍຂັບເຫື່ອ, ແກ້ໄອ, ແກ້ອາການຫອບຫືດ, ຊ່ວຍຂັບປັດສະວະ, ຊ່ວຍຕ້ານເຊື້ອແບັກທິເຣຍ, ເຊື້ອຣາ, ມີສານຕ້ານອານຸມູນອິດສະຫຼະ, ສານຕ້ານເນື້ອງອກ, ແກ້ອາການຮາກເປັນເລືອດ, ແກ້ພະຍາດໄຂຂໍ້, ຮັກສາພະຍາດຂີ້ເຮື້ອນຫຼາຍຊະນິດ ແລະ ຊ່ວຍຫຼຸດລະດັບນ້ຳຕານໃນເລືອດ.
    ປະຈຸບັນໄດ້ພັດທະນາເປັນຢາສຳເລັດຮູບເຊິ່ງເປັນຢາແກ້ໄອ, ຂັບເສມຫະ ແລະ ຮັກສາບາດແຜໃນລຳຄໍ.
ພືດປະດັບ: ນຳມາປູກຕາມຮົ່ມບ້ານເພື່ອເປັນພືດປະດັບເນື່ອງຈາກມີໃບຂຽວຕະຫຼອດປີ, ດອກ ແລະ ໝາກມີສີສັນສວຍງາມ.
ສານສຳຄັນທີ່ພົບ:
    ໃບ: ມີສາຍ Tomatid-5-en-3-ß-ol, ມີນ້ຳຕານ, ໂປຣຕີນ, Alkaloids, Flavonoids, Saponins, Tannins, Cardiac glycoside, Terpenoids ແລະ ໄຂມັນ.
    ສານສະກັດຈາກໃບ: ສາມາດຕ້ານຈຸລະຊີບທີ່ດີຕໍ່ທັງແບັກທິເຣຍແກມບວກ ແລະ ແກມລົບ.
    ດອກ: ມີສານ Alkaloids, Cellulose, Pectins Unidentified organic acid Lignins ແລະ Unidentified saponins.
    ໝາກ: Enzyme oxidase ແລະ Vitamin A ຂ້ອນຂ້າງສູງ.