ອາຫານ:

• ໃບ ແລະ ຍອດອ່ອນ: ກິນເປັນຜັກສົດກິນກັບແຈ່ວ, ກັບລາບ ແລະ ຕຳໝາກມ່ວງ ຫຼື ນຳມາຫຼວກກີນກັບແຈ່ວ.

ສັບພະຄຸນ: 

• ຮາກ: ຝົນຍອດຕາແກ້ຕາຟາງ, ເຈັບຕາ ຫຼື ນຳມາຕົ້ມດື່ມແກ້ຕາມົວ ແລະ ຕາຟາງ, ຕົ້ມດື່ມເຮັດໃຫ້ປວດຮາກ, ຝົນທາແກ້ລິດຊີດວງທະວານໜັກ ແລະ ແກ້ອາການອາຫານບໍ່ຍ່ອຍ.
• ເຄືອ: ແກ້ທາດພິການ, ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ພະຍາດຕີນຊ້າງ, ແກ້ຕົວຮ້ອນ, ຮັກສາອາການອັກເສບຂອງເງືອກ, ແກ້ຖອກທ້ອງ, ຊ່ວຍຂັບລົມໃນລຳໄສ້, ແກ້ທ້ອງອືດທ້ອງເຟີ້, ເປັນຢາລະບາຍອ່ອນ, ຊ່ວຍຂັບພະຍາດພິດ, ແກ້ບີອັກເສບ, ໃຊ້ທາແຜທີ່ຖືກງູກັດ ແລະ ຊ່ວຍຖອນຜິດງູ.
• ໃບ: ເປັນຢາແກ້ອາການເຈັບແຂ້ວ (ໃບ, ໝາກ), ເປັນອາຫານບຳລຸງກຳລັງຄົນໄຂ້ ຫຼື ຄົນສູງອາຍຸ, ຕຳພອກແກ້ອາການເຈັບຫົວ, ແກ້ອາການເຈັບແສບເຈັບຮ້ອນ, ຊ່ວຍແກ້ພິດງູ, ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ທາດພິການ, ແກ້ຕານຊ້າງ, ແກ້ຕົວຮ້ອນ, ໄຂ້ສັ່ນ, ແກ້ອາການອັກເສບທີ່ເຫງືອກ, ເປັນຢາລະບາຍອ່ອນໆ, ແກ້ອາການອັກເສບຂອງບີ ແລະ ອາການຄັນຕາມຜິວໜັງ.
• ຍອດອ່ອນ: ໃຊ້ປະສົມເຂົ້າຕຳລັບຢາແກ້ທ້ອງອືດ, ຂັບລົມໃນລຳໄສ້, ບຳລຸງທາດ, ແກ້ອາການເຈັບທ້ອງ, ຈຸກສຽດແໜ້ນທ້ອງ, ຊ່ວຍຂັບນິິ້ວ (ເຄືອ, ຍອດ), ແກ້ອາການອັກເສບທີ່ບໍລິເວນຄໍ ແລະ ປາກ, ເປັນຢາຂັບນ້ຳນົມຂອງແມ່ຍິງ.
• ດອກ: ແກ້ໄຂ້ສັ່ນ ແລະ ຊ່ວຍຂັບນ້ຳນົມ.
• ໝາກ: ແກ້ໄຂ້ສັ່ນ, ໄອຫືດ, ແກ້ອາການຫຼອດລົມອັກເສບ, ທ້ອງໃຄ່ ແລະ ຮັກສາລິດຊີດວງ.
• ທັງຕົ້ນ: ເປັນຢາອາຍຸວັນນະ, ແກ້ອາການຕົວຮ້ອນ, ເປັນຢາຖອນພິດເຫຼົ້າ, ຢາສູບ ແລະ ພິດຈາກອາຫານ, ຊ່ວຍຂັບລົມ, ເປັນຢາແກ້ຖອກທ້ອງ, ຂັບພະຍາດພິດແມ່ທ້ອງ ແລະ ຕົ້ມດື່ມເປັນຢາຂັບປັດສະວະ.
• ທຸກພາກສ່ວນ: ເປັນຢາແກ້ໄຂ້, ຊ່ວຍຂັບເສມຫະ, ແກ້ຟົກບວມໃນທ້ອງ ແລະ ຊ່ວຍບຳລຸງທາດ.

 ໄມ້ປະດັບ: ປູກເປັນໄມ້ປະດັບຕາມຮົ້ວຮາວບ້ານ ເນື່ອງຈາກມີຂະໜາດນ້ອຍ ແລະ ມີດອກທີ່ງົດງາມ.

       ນອກຈາກນີ້ແລ້ວຮາກຍັງສາມາດນຳມາຕຳກັບຂ້າວໜຽວເຮັດໃຫ້ເຂົ້າພວງຂຶ້ນເຊັ່ນ: ເຂົ້າເຂບ. ແລ້ວຍັງສາມາດນຳມາເປັນອາຫານສັດໄດ້ອິກກ.