ຍ້ອນວ່າ ປະຊາຊົນພາຍໃນທ້ອງຖິ່ນຊົນນະບົດ ແມ່ນມີບໍລິມາດຄວາມຮູ້ພື້ນບ້ານອັນເປັນພູມປັນຍາທ້ອງຖິ່ນຢ່າງຫລວງຫລາຍ ທີ່ຍັງສືບຕໍ່ນໍາໃຊ້ເຂົ້າໃນການດໍາລົງຊີວິດປະຈໍາວັນຢູ່, ບັນດາຜູ້ຊ່ຽວຊານທ້ອງຖິ່ນນັ້ນ ແມ່ນມີບົດບາດສໍາຄັນຕໍ່ກັບການສຶກສາຮໍ່າຮຽນຂອງຊາວໜຸ່ມ ໂດຍເຮັດໃຫ້ບັນດາຊາວໜຸ່ມ ໄດ້ເຮັດກິດຈະກໍາຮຽນຮູ້ ກັບທໍາມະຊາດໃນຂົງເຂດບໍລິເວນອ້ອມແອ້ມໃກ້ຄຽງຕົນເອງ. ຄວາມຮູ້ ກ່ຽວກັບ ຊັບພະຍາກອນຊີວະນາໆພັນກະສິກໍາທ້ອງຖິ່ນ ເປັນພູມປັນຍາສືບທອດຈາກຄົນລຸ້ນເກົ່າສູ່ຄົນລຸ້ນໜຸ່ມ, ແຕ່ວ່າ ປະເພນີຜ່ານມາ ກ່ຽວກັບ ພູມປັນຍາທ້ອງຖິ່ນ ແມ່ນໄດ້ມີການເສື່ອມສູນຫາຍໄປຢ່າງໄວວາສົມຄວນ ຍ້ອນວ່າ ຊີວະນາໆພັນກະສິກໍາແມ່ນໄດ້ມີຈໍານວນຫລຸດລົງ ບວກກັບ ຄົນລ້ນໜຸ່ມມີລະດັບຄວາມສົນໃຈໜ້ອຍ ເພາະວ່າພວກເຂົາເຈົ້າມີຄວາມສົນໃຈຫລາຍກ່ວາ ໃນການຮໍ່າຮຽນຜ່ານສື່ ສັງຄົມ ແລະ ໃນງານຕ່າງໆ ຢູ່ນອກໂລກ. ສະນັ້ນ ເພື່ອເຮັດໃຫ້ພູມປັນຍາທ້ອງຖິ່ນບໍ່ໄດ້ຖືກສູນຫາຍໄປ, ຄວາມຮູ້ດ້ານຊີວະນາໆພັນກະສິກໍາ ຈຶ່ງໄດ້ຍົກຂຶ້ນມາຖືເອົາເປັນບູລິມະສິດໜຶ່ງຂອງທ້ອງຖິ່ນ.